Persoonlijke Assistentie 20 jaar: Gabria en Nena

Een hecht duo

Gabria, kan jij jezelf even voorstellen aan de lezer?

Ik ben Gabria Vermeir, ik ben 21 jaar en ik studeer in Gent in het Secundair Kunstinstituut, waar ik inclusief onderwijs volg. Ik ben geboren in Geraardsbergen en woon met mijn ouders samen en met mijn familie. In mijn vrije tijd hou ik van dansen, koken, lezen en zingen. Ik heb een lief, Ward Baetens, en hij is heel charmant, intens en houdt van ambiance en vriendelijkheid.

Nena, aan jou dezelfde vraag.

Ik ben ondertussen al anderhalf jaar persoonlijk assistent van Gabria en vind het geweldig om haar bij te staan om zo inclusief mogelijk te leven en haar te ondersteunen bij het realiseren van haar dromen. Van opleiding ben ik pedagogisch coach na een bacheloropleiding Pedagogie van het Jonge Kind.

Toekomstgericht

Gabria, hoe zou jij Persoonlijke Assistentie omschrijven aan iemand die dat helemaal nog niet kent?

Nena helpt me met kleine dingen waarbij ik ondersteuning nodig heb of soms moeilijk is. Assistentie betekent voor mij bijvoorbeeld helpen bij kleine porties eten, leren de tijd in te schatten, tips geven tijdens gesprekjes om te socialiseren, de trein nemen, fietsen in Gent (op gevaarlijke kruispunten oversteken), op school helpen om op tijd te zijn om de les te beginnen en me bij mij thuis helpen voorbereiden om zelfstandig te kunnen wonen. Ik vind mijn assistente tof en schattig.

Nena, als iemand jou vraagt wat jij in het dagelijks leven doet, wat vertel jij dan?

Ik vertel dan meestal dat persoonlijke assistentie betekent dat ik er ben voor Gabria om er samen voor te zorgen dat ze haar leven kan leiden zoals zij het wil. Voor mij vertrekt alles altijd vanuit Gabria: Wat zijn haar dromen? Wat zijn haar uitdagingen? Wat zijn haar talenten? Rekening houdend met al die aspecten, gaan we samen, in afstemming met haar ouders en met Gabria haar andere assistenten, op weg om toe te werken naar haar toekomst. Ik vind het belangrijk om er te zijn wanneer het nodig is, en op de achtergrond te blijven wanneer het kan.

Gabria, jij en je familie hebben 15 jaar moeten wachten op een persoonlijk assistentiebudget (PAB). Is je leven heel veel veranderd sinds de komst van Nena?

Ik heb Nena leren kennen in Antwerpen tijdens een danskamp, waar ze mij en mijn vriendin Anneleen als jobstudent de hele week ondersteunde op hotel. We deden ook leuke uitstapjes zoals naar de zoo en gaan winkelen. Nena hielp me ook bij het omgaan met geld. Sinds Nena er is, kan ik gezondere keuzes maken, zoals meer bewegen met dans work-outs, genoeg water drinken en zelfstandig leren koken. Ik kan ook afspreken met vriendinnen, samen op reis gaan, zoals vorige zomer met mijn vriendin Anneleen en Nena naar Milaan, en toffe hobby’s doen.

Mijn mama en papa hebben voor ik een assistent had, heel veel tijd aan mij moeten geven om te helpen. Ze moesten veel tijd stoppen in het zoeken naar vrijwilligers bijvoorbeeld, om naar school te kunnen gaan, me te helpen studeren en me te helpen als ik kleine uitdagingen had. Nu ik een assistent heb, is het echt leuk. De assistent helpt me nu bij alles wat ik wil doen en helpt me ook om te socialiseren met het gezin. De band met mijn ouders is nog beter dan vroeger, we kunnen heel veel lachen. Mijn mama en papa hebben nu veel meer tijd voor zichzelf. Mijn gezin en mijn assistenten bespreken heel veel en werken samen om me zo goed mogelijk te helpen. Ik vind het fijn dat mijn assistenten bij mij thuis komen.

Meer dan een oppas

Hoe ziet een gemiddelde week samen er bij jullie uit?

Gabria: Sommige dagen ga ik samen met Nena naar school, andere dagen blijven we thuis. Wanneer ik hier thuis ben, leer ik zelfstandig koken en gezonde keuzes maken, spreek ik af met mijn lief en videobel ik met vriendinnen. In het weekend zie ik Nena op zaterdag en dan doen we samen leuke, ontspannende dingen. Elke eerste zaterdag van de maand doe ik inclusief theater bij het Scheldeoffensief in Merelbeke. Ook Nena acteert dan met ons mee. Op maandag komt Wouter, hij is een jobstudent en helpt me thuis en op school. Ik krijg ook soms hulp van Reninka, zij is verzorgende bij I-Mens. Ik wandel en kook veel met Reninka. Op zondag heb ik geen assistent. Dan is het echt ‘chilltime’ voor mij en doe ik leuke dingen zoals dansen, film kijken en zingen. Mijn ouders, zus en broer zijn dan altijd thuis.

Nena: Ik ben nu deeltijds assistent van Gabria en halftijds ondersteuner inclusief onderwijs voor leerlingen met een verstandelijke beperking. Ik stel me graag heel flexibel op, bijvoorbeeld wanneer er later op een avond eens iets te doen is of ze wil gaan logeren bij een vriendin. We zijn een hecht duo. Als ik in de klas ondersteun en Gabria begrijpt iets niet of heeft een blokkade, dan help ik. Als er plots een medestudent Gabria helpt of uitleg geeft, laat ik dat natuurlijk gebeuren en hou ik me op de achtergrond. Dat ik ook in het weekend beschikbaar ben, is een heel bewuste keuze omdat we zo haar vrije tijd meer kunnen vormgeven en vriendschappen helpen uitbouwen en onderhouden.

Nena, wat zijn de pluspunten aan je job? En, als je kijkt naar hoe Persoonlijke Assistentie momenteel in ons land geregeld is, zijn er dingen die je anders zou willen zien?

Geen enkele dag is hetzelfde. Ik kom in verschillende contexten en werk met verschillende mensen samen, zoals de andere assistenten van Gabria’s vrienden, leerkrachten, de regisseur van het toneel en natuurlijk ook het gezin van Gabria. Er zijn ook heel wat leuke dingen die wij samen kunnen doen, zoals naar een dansvoorstelling gaan met haar lief Ward en haar ondersteunen tijdens uitstapjes.

Precies omdat ik in zoveel afwisselende contexten kom, komen er ook altijd andere uitdagingen bij kijken. Dat de job zo uiteenlopend is, is voor mij het grootste pluspunt.

Wat ik graag anders zou zien, is het beeld dat leeft rond assisent zijn. Voor mij mag het veel meer gezien worden als een waardevolle job. Veel mensen lijken er op neer te kijken, ze zien het vaak als niet meer dan een ‘oppas’ of gewoon wat ‘erbij zijn’ doorheen de dag. Maar natuurlijk is persoonlijke assistentie veel meer dan dat. Dankzij assistentie op maat kunnen mensen met een beperking hun eigen plek in de maatschappij innemen zoals zij dat graag willen en kunnen ze, zoals iedereen, zélf hun dromen najagen.

Wat ik ook nog jammer vind, is dat er weinig omkadering is voor persoonlijke assistenten. De mama van Gabria moet alles maar allemaal zelf uitzoeken. Het is niet helder wat wel en niet kan, waar ze wel of geen recht op hebben.

Levensgenieten

Gabria, waar droom jij van om in 2021 samen met Nena te doen?

Ik wil graag met mijn lief naar een kerstvakantiehuisje met een beetje hulp van de assistent. Het is mijn droom om zelfstandig te wonen. Dat oefenen in een gezellig vakantiehuisje met Ward zou ik zalig en romantisch vinden.

Als je aan onze beleidsmakers zou mogen vertellen waarom Persoonlijke Assistentie zo belangrijk is, wat zou je hen dan vertellen?

Dat ik dankzij een persoonlijk assistent mijn eigen keuzes kan maken en denken aan een mooie toekomst. Ik kan de dingen doen die ik wil doen en die voor mij belangrijk zijn. Dankzij Nena kan ik bijleren en genieten van een inclusief leven, genieten van vriendschappen en mijn lief Ward, zoals andere meisjes van mijn leeftijd. Nu ben ik pas echt gelukkig!

[De foto's in dit artikel werden gemaakt door © Sien Verstraeten]