Webinar 'Tewerkstellingsondersteunende maatregelen'
Brochure #inclusie#werk
Voor de meeste mensen is werken een belangrijk onderdeel van hoe ze hun leven uitbouwen. Voor mensen met een handicap is dit niet anders. GRIP stelt vast dat zij in Vlaanderen nog te vaak worden uitgesloten van de arbeidsmarkt.
#inclusie#werk is een bundeling van 6 verhalen van mensen met een handicap die vertellen over hun recht om betaald te werken op de reguliere arbeidsmarkt. Het is de 4de publicatie in de serie #inclusie waarin we tonen hoe mensen met een handicap inclusie waarmaken in de praktijk, maar ook welke drempels ze tegenkomen. De brochure werd gelanceerd op 7 oktober 2020.
Herbekijk de webinar: Streven naar inclusie op het werk
We organiseerden die dag ter lancering van de brochure de webinar 'Streven naar inclusie op het werk'. Herbekijk hier de webinar.
Webinar 'Tewerkstellingsondersteunende maatregelen'
Maandag 16 november (van 17u-18u) organiseert GRIP opnieuw een webinar die aansluit bij de nieuwe brochure #inclusie#werk. De sprekers zijn Lotte Tettelin (VDAB), Femke Houbrechts (Konekt) en Nini Van De Velde (Dienst diversiteit Vlaamse Overheid). Thibeau Bastien getuigt als ervaringsdeskundige.
Je kan nog steeds inschrijven via volgende link.
Extra inspirerend voorbeeld
Anja werkt via voorbehouden betrekkingen momenteel bij de Vlaamse overheid als functionaris gegevensbescherming. Ze moest de voorbije jaren regelmatig solliciteren.
Anja: Ik heb een masterdiploma sociologie maar in mijn job geef ik momenteel advies met betrekking tot privacy. Ik ben nog niet vast benoemd maar ik heb wel een contract van onbepaalde duur. Vorig jaar werkte ik nog vier vijfde. Dit jaar besloot ik om terug fulltime te werken. Het is voor mij haalbaar omdat mijn werkgever de flexibiliteit toelaat om tot 2 dagen per week thuis te werken. Dit is geen redelijke aanpassing specifiek voor mij want iedereen - waar de job het toelaat - mag 2 dagen per week thuiswerken.
Tijdens de eerste 10 jaar van mijn professionele carrière werkte ik fulltime voor een ngo. De daaropvolgende 10 jaar had ik tijdelijke deeltijdse contracten voor projecten in de sociaal culturele sector. Tof om te doen maar met heel weinig werkzekerheid. Hierdoor moest ik de voorbije jaren vaak solliciteren. Het is echt niet zo eenvoudig voor personen met een handicap om werk te vinden. Tijdens de periode in de sociaal culturele sector ben ik 17 maanden aan één stuk werkloos geweest. Dat gaf problemen op financieel vlak. En tijdens de werkloosheid ben een ik tijdje mijn integratietegemoetkoming (IT) kwijt gespeeld.
Een integratietegemoetkoming is niet alleen belangrijk om mijn handicap-gebonden kosten op te vangen maar is voor mij ook belangrijk voor de eraan verbonden rechten/voordelen. Die heb ik echt wel nodig om financieel te kunnen overleven.
Nu werk ik dus fulltime maar vorig jaar koos ik ervoor om vier vijfde te werken. Zo kon ik ook mijn integratietegemoetkoming vrijwaren. Omdat ik niet fulltime werkte was mijn jaarlijks belastbaar inkomen onder het maximum toelaatbare belastbare inkomen vooraleer je je integratietegemoetkoming verliest. Omdat ik dit jaar fulltime werk en ik ook dit jaar mijn integratietegemoetkoming niet wil verliezen, heb ik in de zomer 1 maand onbetaald verlof genomen.
Ik woon alleen met mijn kat maar kan steeds op mijn ouders rekenen die naast mij wonen. Ook kan ik dankzij mijn PVF-budget rekenen op assistenten en andere dienstverlening.
Mijn budget hoef ik niet in te zetten tijdens mijn werk omdat de Vlaamse overheid tussenkomt voor elke aanpassing op het werk. Er werden bijvoorbeeld een aantal zware deuren geautomatiseerd en het toilet is aangepast waardoor ik toiletbezoek zelfstandig kan doen. Mijn werkgever heeft ook spraaksoftware voorzien op mijn computer. Ik kan die software spijtig genoeg enkel thuis gebruiken. Op kantoor is er de gewoonte om de deuren van de bureaus open te laten. De spraaksoftware stoort de collega’s. Ik schrijf lange teksten thuis en ik gebruik veel de functies 'knip en plak'. De voornaamste aanpassing is eigenlijk dat ik 2 laptops heb, 1 op het werk en 1 thuis. Hierdoor moet ik die niet over en weer sleuren.
Ik gebruik mijn PVF-budget wel om naar het werk te gaan. Ik heb geen rijbewijs door mijn handicap en ik heb een chauffeur nodig om mij te verplaatsen. Ik ondervind soms problemen om op mijn werk te geraken omdat sommige statuten van mijn assistenten het niet toelaten om personenvervoer te doen. Dan moet ik creatief zijn en die dienstverlening vergoeden als vrijwilliger. Een aangepaste taxi reserveren is niet evident want die zijn heel dikwijls overbevraagd. Maar ik heb die niet nodig omdat ik in een gewone auto kan. Als ik een vervoersprobleem niet kan oplossen dan kan ik een uitzondering aanvragen op het maximum 2 dagen thuiswerken. Ik weet ook bij wie ik terecht kan om dit probleem aan te kaarten. Dat is tot nu toe nog niet nodig geweest. Ik vind het trouwens enorm belangrijk om voldoende bij mijn collega’s te zijn ter plaatse.
Werken loopt niet altijd van een leien dakje maar ik doe mijn werk heel graag en put er veel voldoening uit.